Brecht Heytens


M-Residentie
Periode: 01.02—10.05.2019

Brecht Heytens (°1989, Leuven) behaal­de in 2014 zijn Bachelor in de beeld­houw­kunst aan het KASK – School of Arts in Gent. Vervolgens stu­deer­de hij ver­der aan de kunstho­ge­school Sint-Lukas in Brussel, waar hij in 2016 zijn Master in de Vrije Kunsten afrond­de. Heytens werkt en woont sinds 2015 in Brussel.


Website
Partnership(s): M Leuven
M Magazine 2019 18 van 23 Brecht Heytens © David Somers M Magazine 2019 11 van 23 Brecht Heytens © David Somers M Magazine 2019 15 van 23 Brecht Heytens © David Somers

Brecht Heytens

Elk jaar biedt M‑Museum Leuven een resi­den­tie­plek aan in haar M‑ruimte in Cas-co. Tussen febru­a­ri en mei 2019 is kun­ste­naar Brecht Heytens M‑resident. M‑Museum Leuven biedt bin­nen dit pro­gram­ma kun­ste­naars uit de regio inten­sie­ve samen­wer­king en bege­lei­ding, gesprek­ken met ver­schil­len­de cura­to­ren, de pro­duc­tie en pre­sen­ta­tie van nieuw werk. Cas-co stelt het jaar­pro­gram­ma Workspace/​Labo open voor alle M‑residenten.

In de prak­tijk van beeld­hou­wer en instal­la­tie­bou­wer Brecht Heytens zijn het visu­e­le aspect en het con­cept van een kunst­werk nauw ver­bon­den en even­waar­dig. In de eer­ste plaats moet vol­gens hem het kunst­werk visu­eel inte­res­sant zijn voor de toe­schou­wer; het spoort aan het werk van nader­bij te onder­zoe­ken en het con­cept te achterhalen.

De kun­ste­naar deelt zijn plas­tisch onder­zoek op in twee spo­ren. Enerzijds werkt hij instal­la­ties uit met neon, waar­bij hij visu­e­le effec­ten cre­ëert door mid­del van licht. Hij gebruikt het medi­um niet in zijn oor­spron­ke­lij­ke func­tie, name­lijk als licht­bron, maar als mid­del om ruim­te­lij­ke teke­nin­gen tot stand te bren­gen. Bij deze wer­ken gaat er veel aan­dacht naar de vorm­ge­ving van de instal­la­tie. Heytens zoekt steeds naar een func­ti­o­ne­le vorm­ge­ving waar­bij geen enkel onder­deel over­bo­dig is. Ook de mate­ri­aal­keu­ze is voor de kun­ste­naar van groot belang. Elke mate­rie heeft zijn unie­ke eigen­schap­pen en gevoel. Door bepaal­de mate­ri­a­len te com­bi­ne­ren, tracht de kun­ste­naar tot een samen­han­gend mate­ri­eel ver­haal te komen. Het maakt dat zijn licht­in­stal­la­ties balan­ce­ren op de grens met design. Het gro­te ver­schil is dat Heytens’ kunst­wer­ken geen func­tie heb­ben in de strik­te zin van het woord; ze func­ti­o­ne­ren enkel bin­nen zichzelf.

Daarnaast bestu­deert de kun­ste­naar het aspect ruim­te’ en gaat hij na hoe een plas­ti­sche ingreep een fysie­ke impact kan heb­ben op de ruim­te én de toe­schou­wer. Dit doet hij onder ande­re door te expe­ri­men­te­ren met de fysie­ke eigen­schap­pen van mate­ri­a­len. Heytens onder­zoekt hoe ver hij een bepaald mate­ri­aal kan drij­ven voor­al­eer het bezwijkt onder zijn fysie­ke beper­kin­gen. Hierdoor ont­staan er monu­men­ta­le, maar tege­lij­ker­tijd toch zeer fra­gie­le ingre­pen in de ruim­te die een span­ning teweeg­bren­gen die voel­baar is voor de kijker.