Getriggerd door haar omge­ving cre­ëert Sarah De Vos beel­den die een ver­lei­de­lij­ke schoon­heid bezit­ten, en tege­lijk kri­ti­sche reflec­ties over onze omgang met beel­den oproe­pen. Ze schil­dert met olie­verf op hou­ten pane­len, waar­bij de verf­laag soms wordt afge­slo­ten met een trans­pa­ran­te laag epoxy. Zo ont­staan als het ware spie­gels waar­in onze eigen reflec­tie onver­mij­de­lijk een rol speelt in de waar­ne­ming van het ongrijp­ba­re beeld, hier en nu.

De Vos werkt in reek­sen. Ze zet­ten een sfeer neer zoals een muziek­al­bum dat kan. De schil­de­rij­en zijn zoals de num­mers van een con­cept album. Ze staan op zich maar stel­len vra­gen, com­mu­ni­ce­ren met elkaar met de ruim­te en met de toeschouwer.