Met haar ach­ter­grond in bei­de dis­ci­pli­nes gaat ze op zoek naar hybri­de talen in per­for­man­ces en sce­no­gra­fi­sche con­stel­la­ties. Ze onder­zoekt hoe deze ver­schil­len­de wer­ke­lijk­he­den met elkaar in dia­loog gaan en hoe ze onze per­cep­tie kun­nen ver­ster­ken en trans­for­me­ren. Een terug­ke­rend the­ma in haar werk is een focus op onze bele­ving van tijd. Door het tem­po in haar per­for­man­ces te ver­tra­gen, het zelfs bij­na stil te leg­gen, wil Evelien zich­zelf en de toe­schou­wer uit de dage­lijk­se ver­snel­ling trek­ken om een col­lec­tie­ve con­cen­tra­tie te cre­ë­ren waar­in ruim­te ont­staat voor een nieu­we tijds­or­de­ning. Ze zoekt inter­ac­ties op tus­sen ver­le­den en heden, her­in­ne­ring en moment­be­le­ving of maakt ruim­te­lij­ke inter­ven­ties die inspe­len op tegen­stel­lin­gen als groot en klein, dicht­bij en veraf.