“Het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Zo ook bij stie­la­te­lier. Opgeleid en gevormd als archi­tec­ten bleek na ver­loop van tijd dat het hart van Stiel klopt in het las­ate­lier. In de werk­plaat­sen van Casco vond Stiel de vrij­plaats voor hun cre­a­ti­vi­teit. Warmgewalst. Koudgevormd. Geponst en gela­serd. Van tafel tot ser­re. Van uti­li­tair tot kunst­zin­nig. Altijd de scherp­ste lijn. Gelaagd en gerit­meerd. Fijnzinnig haast poë­tisch. Stiel plooit, last en snijdt. Stiel gaat op zoek en stelt vra­gen. In over­leg met. Samen.

Hoofd in de wol­ken, voe­ten in de archi­tec­tuur. Handen aan de las­post, een hart van staal. Sterk en ste­vig, maar boven­al warm­ge­walst.” – Bruno Ronsmans