Een moder­ne dysto­pie in de nabije toe­komst, een fic­tie­ve dic­ta­tuur, een grau­we, absur­de wereld waar­in het algo­rit­me alles beheerst, de vrije wil heeft ver­van­gen en bere­kent wat we wil­len nog vóór we dat zelf weten. Een Netflix-account voor het lei­den van het leven. In 2084 krij­gen we een wereld te zien waar­in kou­de computerschema’s de mens bestu­ren, waar­in geen plaats meer is voor sub­jec­tie­ve men­se­lij­ke impul­sen. We zien een maat­schap­pij die vra­gen doet rij­zen als: Wat is vrije wil? Wie beheert de algo­rit­mes? Worden ide­o­lo­gie en poli­tiek ver­van­gen door tech­neu­ten zoals Mark Zuckerberg?

Met wer­ken van auteur Yuval Noah Harari, zoals Sapiens, Homo Deus en 21 les­sen voor de 21^e eeuw in het kiel­zog, duikt Theatercollectief Raf met Monty Pythonachtige humor en Pintereske dia­lo­gen in een tech­no­lo­gi­sche ​‘Brave New World’ waar men­se­lij­ke gevoe­lens com­pu­ter­ge­stuurd wor­den. Net als in Goodbye Lenin, niet de film waar­in cine­ma­to­gra­fi­sche pro­jec­ties, film en the­a­ter in elkaar doen over­vloei­en, zet Raf ook in 2084 het medi­um film in. Denk qua sfeer aan Stanley Kubricks Dr. Strangelove, Michael Radfords 1984, Terry Gilliams Brazil en Fritz Langs Metropolis.