Tijdens haar Master Regie (RITCS) maak­te Zoë Dumoustier de voor­stel­ling Regarding the Pain of Others. In dat pro­ject — naar het gelijk­na­mi­ge essay van Susan Sontag — onder­zocht ze de impact van beel­den van (oor­logs­ge­weld) bin­nen een the­a­ter­con­text. Dit deed ze aan de hand van het archief van haar vader, oor­logs­jour­na­list Daniel Demoustier, beel­den waar­mee ze is opgegroeid.

In de voor­stel­ling uit 2018 ston­den 3 per­for­mers en twee muzi­kan­ten op scè­ne. In de loop van haar PODIUM-resi­den­tie in Cas-co wil Zoë de voor­stel­ling en het con­cept her­be­kij­ken. Dat doet ze let­ter­lijk door men­sen uit te nodi­gen de regi­stra­tie van de voor­stel­ling te bekij­ken en daar­na met haar in gesprek te gaan. Tijdens deze resi­den­tie gaat Zoë het gesprek aan met o.a. beel­dend kun­ste­naars, men­sen uit oor­logs­ge­bied, sce­no­gra­fen en curatoren.

De ethi­sche vra­gen en de emo­ties die dit soort beel­den van geweld en de ​‘artis­tie­ke ver­ta­ling’ ervan oproe­pen is het start­punt voor een twee­de luik en her­wer­king van Regarding the Pain of Others.