Maarten De Laet

Maarten De Laet (MDL) Vier jaar gele­den ben ik afge­stu­deerd aan Narafi, rich­ting foto­gra­fie. Ook in het mid­del­baar stu­deer­de ik al foto­gra­fie. Omdat ieder­een zei dat ik er goed in was, bleef ik dat maar ver­der doen. (lacht)

Maar nadat ik afstu­deer­de, liep ik wat tegen een muur aan. 

Hilde Van Canneyt (HVC) Met welk onder­werp stu­deer­de je af? 

MDL Ik was – en ben – voor­al bezig met het opslaan van de rea­li­teit rond­om mij: vrien­den, din­gen die ik zie… Een beet­je uit angst din­gen te ver­lie­zen of te ver­ge­ten, denk ik. Ik merk­te al snel dat ik niet in de rea­li­teit leef, maar eer­der in een eigen wereld­je. Daarom leek het me na ver­loop van tijd inte­res­san­ter om mijn gedach­ten en fan­ta­sie­ën te archi­ve­ren en op te slaan. Dit deed ik aan de hand van foto­gra­fie en met behulp van photoshop. 

HVC Vond je de gewo­ne wereld ​‘te eng’ om te fotograferen? 

MDL Ik vond het ener­zijds niet fijn zaken te kopi­ë­ren uit de rea­li­teit, maar ander­zijds was het moei­lijk om vast te leg­gen wat ik wil­de, omdat het niet bestond. (lacht) Maar aan de hand van pho­to­shop luk­te het me wel om mijn fan­ta­sie­ën als het ware ​‘erin te duwen’, dit door din­gen toe te voe­gen aan de gefo­to­gra­feer­de realiteit. 

HVC Daarom kon je ​‘gewo­ne por­tret­ten’ van vrien­den nemen, daar je toch wist dat je ze erna kon ​‘ont­re­a­li­tei­ten’.

MDL Zoiets. (lacht) Zo kwa­men ze los van de rea­li­teit en wer­den het eer­der per­so­na­ges. Helemaal in het begin deed ik dat aan de hand van zelf­por­tret­ten, maar ergens voel­de ik dat ik ver­der wil­de gaan, dat ik nog iets miste. 

(lees ver­der onder de foto)

HVC Ken je de foto’s van Athos Burez? Ze doen me qua sfeer wel aan jouw werk denken. 

MDL Dat is toch wat ik betracht, dat esca­pis­me, weg van de wer­ke­lijk­heid. Ik vind dat alles nog teveel aan de rea­li­teit is gelinkt. 

HVC Hoe vul je dit gemis in? 

MDL Ik stap­te af van foto­gra­fie en ging op zoek naar nieu­we media. Ik begon te schil­de­ren, omdat ik gewoon­weg van een wit blad wil­de vertrekken. 

HVC Je wil­de de rol­len omdraai­en als het ware. 

MDL Ik merk­te dat ik niet zo ver­fijnd schil­der­de. Ik ben heel per­fec­ti­o­nis­tisch en ervaar­de dat het mij niet lag. Het ging me ook alle­maal te traag. 

HVC Wat schil­der­de je trouwens? 

MDL Ik ver­trok van­uit foto’s. Het bleef wel in dezelf­de sfeer als mijn bestaan­de ori­gi­ne­le foto’s, maar toch botste het. Daarom besloot ik nader­hand met kera­miek te werken. 

HVC Fotografie, schil­de­ren, kera­miek… Ik pro­beer te volgen. 

MDL (lacht) Het was vol­le Covid-peri­o­de. Ik zat veel op mezelf, zowel voor mijn job als foto retou­cheur als voor mijn eigen foto­werk, en had daar­door meer tijd. Ik begon daar­om te expe­ri­men­te­ren met 3D-programma’s. Ik ont­dek­te dat ik er een hele wereld mee kon cre­ë­ren. Technisch rekent het pro­gram­ma alles voor mij uit, wat het voor mij rea­lis­tisch maakt. Dat had ik bij schil­de­ren niet. Zo ben ik digi­taal begin­nen klei­ën met 3D printers.

(lees ver­der onder de foto)

HVC Je sculp­teert digi­taal in 3D, zon­der ook maar één keer live gekleid te hebben? 

MDL (lacht) Inderdaad! Vandaar dat ik vorig jaar toch beslis­te kera­miek te vol­gen, omdat ik een gro­te inte­res­se heb in het mate­ri­aal. Dat zou ik als ik tech­nisch goed genoeg ben, graag omzet­ten in porselein. 

HVC Wil je daar­mee in dezelf­de leef­we­reld, je fan­ta­sie blijven?

MDL Het is de bedoe­ling dat ik ver­trek­ken­de van een gedach­te of her­in­ne­ring van vroe­ger, een beeld maak en er zo ver­schil­len­de kan cre­ë­ren, elk gel­inkt aan een moment, als een por­taal. Ieder beeld­je brengt me naar iets toe. 

HVC Was dat met foto’s moeilijker?

MDL Ik vind dit inte­res­san­ter, omdat het ano­nie­mer is. Ik vond de foto’s iets te per­soon­lijk: van schets tot eind­re­sul­taat, het model zoe­ken, etc. 

HVC Voel je je vrij­er in 3D? Zie jij je later kera­miek en foto’s samen ten­toon stel­len, als één geheel? 

MDL Ik heb net een beeld­je getoond, samen met enke­le ren­ders. Vroeger heb ik ook veel gega­med, je kan het daar­mee ver­ge­lij­ken. Zie het als een soort mys­te­ri­eu­ze opslag­plaats. Het is open voor inter­pre­ta­tie van de kij­ker zelf. Vandaar dat ik het graag ano­niem hou, dat was moei­lij­ker met mijn portretten. 

HVC Hoe begin je aan een werk?

MDL Ik maak schet­sen van een onder­be­wust­zijn en onder­zoek hoe ze uit te wer­ken. Ik wil expe­ri­men­te­ren met het maken van mal­len en dan over­gaan tot kera­miek. Ik heb net geïn­ves­teerd in een 3D prin­ter. Hij kan tot 20 cm prin­ten. Ik ben iemand die alles zelf wil doen en vraag niet graag om hulp. 

Door die ren­ders kan ik mak­ke­lijk alles visu­a­li­se­ren, bekij­ken hoe alles er zal uit­zien, hoe ik een hele omge­ving errond kan bouwen. 

Nu ik dit ate­lier heb – en niet in de keu­ken thuis (lacht), kan ik ​‘vui­ler’ wer­ken, met gips enzo. Zo kan ik de limie­ten opzoe­ken en zit­ten er min­der sto­rin­gen tus­sen het pro­ces en het eindresultaat.

(lees ver­der onder de foto)